Hoe techniek en zorgdomotica elkaar perfect kunnen aanvullen
Techniek en zorg zijn over het algemeen twee kennisgebieden die lastig te combineren zijn, terwijl ze elkaar juist goed kunnen aanvullen. Dit is bijvoorbeeld terug te zien bij het opstellen van een Programma van Eisen bij de aanschaf of vervanging van het zorgoproepsysteem. Allerlei technische termen, duidelijk voor de ICT-afdeling of technische dienst, maar niet leesbaar voor de zorgmanager of -medewerker. Hoe kan het anders en waarom zou u de huidige werkwijze veranderen?
Wat zijn de mogelijkheden
Het belangrijkste doel van domotica of techniek in de zorg is het faciliteren van de bewoner of zorgmedewerker. Dan is een logische wedervraag: waarmee moeten deze personen gefaciliteerd worden? Eigenlijk geeft dat de kern van het huidige probleem aan. De techniek is bedoeld voor de bewoner of zorgmedewerker oftewel de eindgebruiker. Om ervoor te zorgen dat dit doel ook behaald wordt, is het belangrijk dat de eindgebruiker betrokken wordt bij de keuzes en implementaties van de systemen. Dit is een belangrijk uitgangspunt om te zorgen dat de techniek de gestelde doelstelling uiteindelijk kan behalen.
Ervaring in de praktijk leert dat de zorgmedewerkers in de meeste gevallen betrokken worden bij de keuzes en implementatie van de systemen. Hier zijn alleen nog vele verbeteringen in mogelijk. In dit bericht willen we het vormgeven van het Programma van Eisen als voorbeeld nemen.
Hoe gaat het meestal?
Nadat gesproken is met de zorgmedewerkers wordt er vaak een Programma van Eisen opgesteld, zodat duidelijk is voor de uitvoerende partij wat er verwacht wordt. In dergelijke documenten zijn vaak de technische eisen terug te vinden. Denk hierbij aan termen als IP-netwerk, akoestische alarmering, NEN 7510 of escalatiepad. Documenten die niet leesbaar zijn voor de zorgmedewerker, maar juist geschreven zijn voor de uitvoerende partij.
Maar hoe weet u dan dat deze technische eisen kloppen bij de verwachtingen vanuit de eindgebruiker? En hoe zorgt u ervoor dat de keuzes die gemaakt worden bij de selectie van de juiste partij of product ook gedragen worden door de eindgebruiker?
Hoe kan het ook
Om de eindgebruiker in het gehele traject te kunnen blijven betrekken, adviseren wij het Programma van Eisen ook leesbaar te maken voor de eindgebruiker. Dit kan bijvoorbeeld door het Programma van Eisen op te delen in:
- Gebruikersperspectief: Hierin staat beschreven wat de verwachtingen zijn van de eindgebruiker van het systeem. Denk hierbij aan verwachtingen over de bediening, wanneer de zorgmedewerker een alarm wil ontvangen en het oplossen van storingen. Dit is leesbaar voor de zorgmedewerker én de bewoner.
- Technische eisen: Hierin zijn de verwachtingen van de gebruiker verwerkt in de technische eisen van het systeem. Denk hierbij aan de systeemarchitectuur, communicatiemiddelen en benodigde sensoren. Dit is het uitgangspunt voor de uitvoerende partij, wat er geleverd moet worden.
DWA heeft dit bij enkele zorginstellingen in de praktijk gebracht. Bij het vormgeven van het gebruikersperspectief worden workshops georganiseerd met een delegatie van de eindgebruikers. Een van de workshops kan bestaan uit het achterhalen van de wensen van zorgmedewerkers: wanneer wil de zorgmedewerker een alarm ontvangen? Dus niet kijkend naar de sensoren die geplaatst moeten worden, zoals een akoestische melder of juist een slimme camera, maar juist kijkend wát deze sensor moet signaleren. De zorgmedewerkers waren erg te spreken over de opzet van de workshop en dat ze bij dit proces betrokken zijn.
